در زبان انگلیسی برای اینکه مالکیت چیزی را به کسی با چیزی نسبت بدهیم و بگوییم آن چیز متعلق به شخص خاصی است از صفات و ضمایر ملکی استفاده میکنیم. به زبان ساده تر برای اینکه بگوییم چیزی مال کسی است از صفات و ضمایر ملکی استفاده میکنیم.
پس از توضیح مفهوم صفات و ضمایر ملکی به سراغ تعریف صفات ملکی در انگلیسی میرویم.
Singular:
My (مال من) – Your (مال تو) – His (مال او) – Her (مال او) – Its (مال آن)
Plural:
Our (مال ما) – Your (مال شما) – Their (مال آنها)
مثال:
My book کتاب من
Your pen خودکار تو
His computer کامپیوتر او (مذکر)
Her finger انگشت او (مونث)
Its tail دم آن
حالا به سراغ ضمایر ملکی میرویم:
Singular:
Mine (مال من) – Yours (مال تو) – His (مال او) – Hers (مال او) – Its (مال او)
Plural:
Ours (مال ما) – Yours (مال شماها) – Theirs (مال آنها)
مثال:
– Whose book is this?
+ It’s mine.
Your car is expensive but hers is more expensive.
حالا که حرف از صفات و ضمایر ملکی شد باید بدانیم که تفاوت این دو در چیست.
همانطور که در درس اجزای کلام گفتیم، صفت در یک جمله می آید تا اسم بعد از خودش را توصیف کند. پس بعد از صفت به یک اسم نیاز داریم در حالی که بعد از ضمیر به اسمی نیاز نداریم. این دقیقا تفاوت میان صفات و ضمایر ملکی است. در جملات زیر میتوانید تفاوت میان صفات و ضمایر ملکی را به وضوح ملاحظه کنید.
this is my pen.
This pen is mine.
This is their house.
This house is theirs.
